Tamirkesh

4 november 2013 - Soddo, Ethiopië

Tamirkesh

' s Nachts moet je eigenlijk slapen, maar dit lukt niet altijd even goed.
In onze slaapkamer zit een raam wat niet meer gesloten kan worden en ik lig daar precies onder met mijn kussen. Ik heb het telkens kunnen dichthouden door er boeken voor te leggen. Maar mijn stapel is niet groot vanwege de E- reader haha. Er lopen telkens mensen langs ons raam en die morrelen aan een hek, mopperen dan omdat het niet vlot open gaat en lopen dan weer terug (en opnieuw langs ons raam)
Nu is het sinds  2 dagen al heel hard aan het waaien in Soddo en je kunt je wel voorstellen wat er dan gebeurt: het raam vliegt open en de ( paar) boeken donderen op mijn kop! Wakker! 
Hemelsbreed hier niet ver vandaan staat een moskee en om 4 uur klinkt er een langdurig (en eentonig) gebed door een luidspreker en om 4.30 uur, om 5.00 uur, om 5.30 uur...
Er hangen hier alleen een soort witte vitrages voor het raam, geen overgordijnen. Om 6 uur is het licht en dan wordt je wakker door de zon die door het raam schijnt en de kamer nogal verlicht en verwarmt ( doet me denken aan kamperen in Frankrijk en dan je tentje uitsmelten om 7.00 uur) 
Ik heb de oplossing gevonden. Ik heb het raam helemaal dichtgeplakt met tape dat ik toevallig bij me had en heerlijk geslapen tot 6.00 uur (met oordopjes in)

Tamirkesh is de naam van het meisje dat een paar weken geleden geboren is bij 30 weken per spoedkeizersnede en waarvan de moeder helaas overleden is. Ze gaat morgen met haar vader naar huis, ze weegt nu meer dan 2 kg. Debora heeft een paar pakjes prematurenvoeding aan de vader gegeven en ik heb een rompertje meegegeven uit onze koffers. De badcape hebben we nog even gewassen in ons guesthouse en dan kan het kleine prinsesje mee. Vandaag heb ik een Palaroid foto gemaakt van vader en dochter en als 'present' gegeven. Hij was er heel blij mee. Hij is gelukkig erg zorgzaam voor Tamirkesh. Dit kindje maakt wel een sterke indruk, maar hopelijk is er nog een tante of zo die haar BV kan geven, want borstgevoede kinderen hebben 4 tot 5 x zo grote kans om het eerste jaar te overleven als flesgevoede kindjes. 
We hebben wel gelachen samen met de verpleging want ze had alles weer ondergepoept en we hebben haar een pad ( stoffen kraamverband) als luiertje voorgedaan. En toen de mooie gekleurde rompertje erover aan...en nog is deze veeeel te groot haha. Zie de foto van 'ons' prinsesje. 

Even de laatste berichten van Eju.
Het gaat heel goed met hem. Hij is van de CPAP af en ligt de hele dag bij zijn moeder tussen haar borsten als warmhoudertje. En ... Eju drinkt de fles (zie foto) met afgekolfde melk. Het is onvoorstelbaar, wat een sterk mannetje! Hij heeft de badcape met stoere auto om ( van Ditte), een Nederlands rompertje aan en een Enschedese muts op ( van Christa). 

Debora heeft vanmorgen de bevalling van een tweeling op de operatiekamer gedaan, die beiden in hoofdligging lagen. De gynaecoloog heeft recent ingevoerd dat alle tweelingen op de operatiekamer geboren worden voor het geval het een spoedkeizersnede moet worden. Er zijn een gezonde jongen en een gezond meisje geboren.

We zijn vandaag begonnen met voorlichting over afkolven. Ik ben de hele morgen bezig geweest om 3 zakken door te 'worstelen' met incomplete borstkolven. Uiteindelijk had ik 2 elektrische en 2 complete handkolven, die het goed deden. Ze zijn direct in gebruik genomen. Ik had ook allerlei  afsluitbare flesjes gevonden en we zijn ermee begonnen om de afgekolfde melk in de (enige) koelkast van de afdeling te zetten. Ze hadden het tot nu toe de hele dag in een koffiekopje op de warme couveuse staan. 
We hebben de werking van de 4 borstkolven uitgelegd aan de verpleging  en er ontstond een hele komische situatie. Een verpleegkundige haalde direct haar borst uit haar uniform en probeerde de elektrische ...Het werkte prima en iedereen was overtuigd! ( ze voedt haar zoontje van 17 maanden nog met de borst, geweldig!)

Vandaag was een hele leuke dag. We hadden de reanimatiepop meegenomen om te trainen, maar Bekalu wilde dit liever uitstellen tot morgen. Maar... ieders nieuwsgierigheid was al aangewakkerd door de witte baby-pop( ze vonden dit hilarisch).  We hebben 'de koe bij de hoorns gevat' en zijn met een paar verloskundigen en verpleegkundigen begonnen met babyreanimatie en ze waren razend enthousiast! Ze hebben allemaal een beurt gehad en deden erg hun best om het goed te doen ( zie foto) 

Foto’s

10 Reacties

  1. Germienke:
    4 november 2013
    Mooi dat je het "nachtbraken" lijkt te hebben opgelost. Je moet je niet op je tandvlees door de dagen moeten gaan slepen.
    Goed om te lezen dat Tamirkesh naar huis mag en dat Eju het zo goed doet. Alle liefde en zorg die jullie met elkaar geven heeft duidelijk effect.
    Ga lekker door daar met elkaar en maak het verschil!
  2. Mieke Jansen:
    4 november 2013
    Fijn dat er ook partussen goed verlopen zoals de tweeling.
    Laten de mensen ook emoties zien zoals die vader die z,n vrouw verliest en dan alleen met zijn dochtertje de kliniek verlaat,vreselijk.
    Verder een verhaal waar we weer van kunnen genieten om te lezen hoe het jullie vergaat,en dan ook bedenken hoe goed we het hier hebben met alle luxe en zomaar een raam kunnen sluiten zonder een boek op je kop te krijgen!
    Groetjes Mieke
  3. Carla koenderink:
    4 november 2013
    Heerlijk die verhalen van jou, ik verheug me er elke dag op!!!
    Goed om te weten dat je snachts nog wel eens wakker bent!! Hahaha.
    Wat een schatjes die twee
  4. Margreet:
    4 november 2013
    Je schrijft zo beeldend! Ik zie het al helemaal voor me.
    Fijn ook de goede berichten over Eju!
  5. Yvonne:
    5 november 2013
    He hoi lieve Marieke. Super leuk je reisverhalen en foto's. Wat een andere wereld! Fijne tijd nog! liefs Yvonne
  6. Hans Oosterink:
    5 november 2013
    Hoi Buuf, leuk om je verhalen te lezen! Op de Ardinckhoek gaat alles z'n gangetje. In elk geval minder zon dan bij jou..... Hou je haaks!
  7. Helma van Wijngaarden:
    5 november 2013
    Wat je allemaal niet moet doen voor een goeie nachtrust. Fijn om te horen dat Tamirkesh met haar vader weer mee naar huis mag( mooie foto's) en dat onze Eju goed vooruit gaat, wat een mooi klein ventje!!
    Alle zorg en aandacht die jullie geven heeft dus effect!! Top meiden.Succes.
  8. Jacqueline Kramer:
    5 november 2013
    Weer een prachtig verhaal, je schrijft zo leuk dat ik het me helemaal kan voorstellen hoe het daar gaat, zal straks wel "afkicken" zijn als je weer terug in Nederland bent.groetjes
  9. Annemiek:
    5 november 2013
    Elke dag even kijken of er al een nieuw verhaal is. Ik zie het helemaal voor me. Het is dat ik Tom niet zo lang kan missen was anders graag mee gegaan. Ik herken wel dingen van bezoek aan mijn vriendin des tijds in India. en dat is al weer ruim 10 of 15 jaar geleden. Succes nog
  10. Miep Otten:
    6 november 2013
    Prachtig verhaal Marieke. Gelukkig zijn ergernissen welke je nachtrust veroorzaken universeel als is de reden wel anders, ook hier helpen oordoppen (en tape). Fijn dat er ook even een wat meer relaxed dag tussen zit met m'n positieve ervaringen. Ondanks alle moeilijke en verdrietige verhalen zal er vast ook veel gelachen worden. Ik hoor in gedachten je schaterlach!