Een prachtige reis naar Soddo

De vliegreis is prima verlopen en gelukkig geen moeilijkheden bij het inchecken en het passeren van de douane ( daar heb ik wel tegenop gezien, want ik had wat kilo's teveel ingepakt). Met een brief van de gynaecologenmaatschap in de koffer voelde ik me overigens wel rustig (verzorgd door Eveline Tepe, met meerdere stempels  erop, want daar is de Ethiopische  douane gek op!)  Ik heb zo m'n best gedaan om van alles te verzamelen aan medicijnen en medische instrumenten, het zou zonde zijn om dit niet hier in Soddo te kunnen bezorgen. Maar voor 'humanitaire doeleinden' doen ze een oogje dicht, heb ik ondertussen begrepen.

Na een paar uurtjes in een Bed & Breakfast te hebben geslapen werden we om 8 uur opgehaald door de chauffeur met de Hospital- bus. Hij had de Australische chirurg Andrew en z'n dochter Caroline die net basisarts is, al opgehaald en met z'n allen gaan we op weg naar de 'Albert Heyn' in Addis: geweldig leuk om daar boodschappen  te mogen doen. Zo klaar haha. ( jullie herkennen me waarschijnlijk niet meer als ik terugkom....). De chauffeur liep achter me aan met de boodschappenkar met vierkante wielen. Wat crackers, 1 soort biscuitjes, potje jam, wat pasta, 1 soort tomatensaus, een paar overrijpe bananen, wat blikjes tonijn, een paar pakjes thee, enkele flessen water en voor de chauffeur een paar blikjes cola ( belangrijk dat hij alert blijft!). Hij glunderde er van. Nu begon toch echt de reis naar Soddo: er loopt van alles op de weg, zoals ezels met volbeladen karren, vrouwen met takkenbossen op hun rug, een kudde geiten of koeien of een paard en wagen. En alles steekt maar over... Er zitten grote gaten in het wegdek en als je geluk hebt , kan hij er tussendoor laveren. Hij 'hobbelde' er wel met 80 tot 100 km per uur doorheen!  Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar die zijn hier niet te vertonen :-)

De regentijd is net achter de rug en alles is mooi groen en staat in bloei: prachtig! Dwars door de verschillende plaatsjes heen komen we allemaal kinderen tegen die lopen van en naar school met hun boeken en schriften in hun handen of op hun hoofd. Als ze de hospital-bus in zicht krijgen rennen ze er met z'n allen achter aan, wat de chaos nog groter maakt! Na de Soddo - mountains komt om 15.30 uur Soddo in zicht en worden we zeer vriendelijk opgewacht door een aantal mensen, super. We worden naar ons guesthouse gebracht, wat er goed uitziet en waar 2 housekeepers druk bezig zijn (dat  wordt thuis weer afkicken.....) Om 18 uur is het ' ineens' donker en er is een lekkere maaltijd bereid voor de nieuwkomers, waar we kennis maken met de verschillende specialisten: een Noorse radioloog, een Amerikaanse kinderarts, een Amerikaanse gynaecoloog, een aantal chirurgen, een orthopedische chirurg, hoofd operatiekamers etc., etc.: allemaal mee- eten...kortom een gezellige boel! 

Vanavond via Skype gebeld met Jos en Omi: heel duidelijk hoorbaar, en dat op 8500 km afstand, onvoorstelbaar. Morgenvroeg krijgen we een rondleiding door het ziekenhuis, ben heel benieuwd. Dan wordt het wel menens, want daarna gaat het uniform aan. Nu eerst maar eens slapen....