Eerste dag op de verloskamer

23 oktober 2013 - Soddo, Ethiopië

Na een rondleiding door het ziekenhuis hebben we de uniformen aangetrokken en hebben we een speciale rondleiding op de verloskamers gekregen van Bukalo, hij is verloskundige en hoofd van de verloskamers.

Er was geen bevalling vandaag en we hebben ' goodwill gekweekt'  bij de verpleging. Jullie geloven het niet , maar ik heb vanmiddag de verpleegkundigen geholpen met het vouwen van gazen, haha ( zie de foto). Ik moet me nog wel aanpassen aan het Afrikaanse tempo , mijn stapeltje is de  rechter :-) 

Vandaag kwam de eerste cultuurschok. We begrijpen het systeem niet helemaal op zijn zachtst gezegd. Er was dan wel geen bevalling, maar er werd wel een curettage na een incomplete miskraam op de verloskamer gedaan door de verloskundige (dus zonder narcose...).Technisch gezien hadden we onze bedenkingen, maar wat we nog erger vonden dat de 2 verpleegkundigen en de verloskundige zeiden: " Ethiopische vrouwen kunnen wel tegen veel pijn." Debora en ik gaan in overleg met de gynaecoloog maar een klinische les over pijnbeleving geven.

We gingen vanmiddag visite lopen en kwamen bij een prematuur geboren kindje. Dit jongetje is geboren bij een termijn van 31 weken en kreeg het flesje van een meneer. Ik zocht de moeder, want bij gebrek aan een couveuse kan de moederborst het kindje lekker warmhouden.  Maar helaas is de moeder overleden a.g.v een verkeersongeval (doodsoorzaak nr 1 in Ethiopie) en dit kindje is gered mbv een keizersnede. De vader was thuis bij de andere 4 kinderen en dit jongetjes kreeg het flesje van een oom. 

De tweede cultuurshock kwam vanavond: de stroom viel zo'n 20 minuten uit en de generator sloeg niet aan. Het is dan ook wel meteen aardedonker. Op de tast gezocht naar een zaklantaarn. Vanavond bleek dat door de langdurige stroomstoring ook de watertoevoer geblokkeerd is. In ons guesthouse logeert ook een Amerikaanse electricien en hij vertelde dat hij dit al vaker had meegemaakt en dit kan dagen duren... Morgenvroeg dan maar met ons handdoekje naar het ziekenhuis om te douchen. Ons improvisatievermogen groeit enorm! 

Het internet was ook een poos uit de lucht, maar er is weer verbinding met de buitenwereld,  anders hadden we wel heel vroeg naar bed gemoeten! 

Foto’s

12 Reacties

  1. Jos:
    23 oktober 2013
    Wat een heftig verhaal en dat meteen al op de eerste dag! Wat zijn we dan verwend in Nederland. Er kan nog een hoop verbeterd worden daar! Sterkte met alles. Groetjes Jos
  2. Helma van Wijngaarden:
    23 oktober 2013
    Inderdaad heel heftig z'n eerste dag.
    Kunnen wij hier ons niet voorstellen. Hopelijk kunnen jullie daarin nog wat betekenen. Heel veel sterkte en succes.Liefs Helma
  3. Sabine:
    23 oktober 2013
    Marieke , wat een verhalen..Ik kijk iedere dag even op de site , trots op je :-) Suc 6, groetjes uit Aalten
  4. Germienke:
    23 oktober 2013
    Jouw stapeltjes zijn wel een beetje schever, Marieke ;-)
  5. Ria Tuenter:
    23 oktober 2013
    Poe heftig zeg. Een kind dat daar geboren wordt begint al met een achterstand, maar als je dan ook nog zoveel te vroeg ter wereld komt en nooit je moeder zult leren kennen, dan heb je wel een enorme kloof te overwinnen. Zet 'm op daar Marieke!
  6. Jacqueline Kramer:
    23 oktober 2013
    Mooi om te lezen al die verhalen, en ja je zult er wel het nodige tegenkomen, veel succes
  7. Marije Fraza:
    24 oktober 2013
    Een klinische les over pijnbeleving zal inderdaad een goed idee zijn.
    -x-
  8. Rita:
    24 oktober 2013
    Hallo Marieke. wat een andere wereld hé!
    Hoop dat je ondanks alle "dat kan toch nie waar zijn dingetjes" ook kan genieten.
    veel groeten vanuit de nachtdienst
  9. Ria Belterman:
    24 oktober 2013
    Hoi Marieke
    Wat een andere wereld he! Goed bezig daar, Hulde!!!
  10. Aoife:
    24 oktober 2013
    Hoi Marieke,

    Wauw, wat een belevenissen al op de eerste dag! Super leuk om op deze manier op de hoogte te blijven van je avonturen:-) Heel veel succes en sterkte!

    XX

    P.S. Vandaag mag het tweede envelopje open!
  11. Liesbeth:
    24 oktober 2013
    Hi Marieke, Louis en ik leven met je mee. Hij herkent jouw cultuurshock uit zijn tijd in Pakistan. Veel sterkte en improvisatievermogen. Liesbeth
  12. Kees Walree:
    24 oktober 2013
    Nou Marieke, wat een bijzonder en indrukwekkende belevenis zo'n eerste dag. Alle indrukken zullen wel overweldigend zijn. Het is wel een uitdaging om met deze mensen te werken aan nieuwe methodieken met behoud van culturele aspecten.