Een lesdag

Vandaag hebben we lesgegeven over bloedverlies na de bevalling/ menstruatie, hygiene en het gebruik van maandverband. Allison is de vrouw van de gynaecoloog en is al een tijdje bezig met de invoering van maandverband, maar dit is niet gemakkelijk. De vrouwen zijn niet gewend maandverband te dragen, het is hier nauwelijks verkrijgbaar en erg duur. Ze heeft brede bandages laten maken voor na de bevalling. Voor de menstruatie en voor de 'kraamzuivering' heeft ze een soort hoesje laten maken wat je in het ondergoed kan bevestigen en waar je een bandage in kan doen en verwisselen als dit nodig is. Bij elk hoesje zitten 3 inlegpads. Amerikaanse vrouwen hebben dit gemaakt van hele leuke kleurige stofjes. Aan het einde van de les geeft ze iedere verpleegkundige en verloskundige een setje om zelf te gebruiken, of het te geven aan een dochter, zuster of vriendin. Het is de bedoeling van Allison dat het uit de 'taboe-sfeer' gaat komen. Ze wil het ook gaan demonstreren op middelbare scholen omdat het ziekteverzuim van meisjes tijdens de menstruatie 40% is! 

Debora en ik kwamen op een goed moment omdat we meewerken en het in de praktijk kunnen laten gebruiken. Na de bevalling doen we er ' gewoon' een voor...
Waar we geen rekening mee hebben gehouden is dat vrouwen het gênant vinden om een vuil verband aan een ander te geven. Ze stoppen het tussen de vieze kleren en geven het aan de familie mee. Er zijn zo dus al veel pads verdwenen! We moeten maar zo denken: " Da's investeren in de toekomst!" 

Nu de wasmachine is aangesloten kunnen we ermee aan de slag. Er wordt uitleg gegeven over de wasmachine aan de hand van ons gekleurde stroomdiagram, aan iedere verpleegkundige en verloskundige. Bekalu heeft besloten dat er per dag een verpleegkundige verantwoordelijk is voor de was, er hier zijn we heel blij om! 
We hebben vandaag op alle kamers met kraamvrouwen een emmer met deksel neergezet en dit wordt iedere dag ververst. 

Hilariteit tussen de middag!
Debora en ik zijn even aan het lunchen en Bekaku is in een bespreking. De wasmachine staat aan en is op het punt van centrifugeren gekomen. De achtergebleven verpleegkundigen horen een geheel nieuw en vreemd geluid uit de washing-room en gaan nieuwsgierig kijken. Ze schrikken enorm, want ze zien een ' dansende wasmachine' en deze is al een halve meter naar voren gekomen! Ze weten niet hoe dit moet eindigen en een verpleegkundige rent als een haas naar Bekalu voor hulp. Bekalu heeft nog nooit van een 'dansende wasmachine' gehoord en rent met haar terug. Hijgend komen ze aan en het centrifugeren is net afgelopen;-), maar het stopcontact hangt helemaal los aan de muur. 
We hebben bij terugkomst bij onze beteuterde collega's eerst maar eens ontzettend hard gelachen met elkaar en vervolgens onze vriend de elektriciën gebeld. Hij komt direct. Het is maar goed dat we tijdens de eerste week in Ethiopie zoveel vriendjes hebben gemaakt, haha. 

Het is rustig op de afdeling en om te voorkomen dat we weer gazen moeten vouwen;-) hebben we een les over nabloeding na de bevalling gegeven en de tweede emergency-box geïntroduceerd  (de eerste was ' Babyreanimatie' ). We hebben er een interactieve les van gemaakt en iedereen doet enthousiast mee, ook al is het ondertussen al 16.30 uur! We hebben gezamenlijk het stroomdiagram doorgenomen en ze hebben zorgvuldig de syllabus doorgelezen. Er is hier gelukkig medicatie verkrijgbaar, wat ook in Nederland gegeven wordt (oxytocine en Cytotec). 

Om 17.30 uur wandelen we rustig terug naar ons guesthouse en horen kindjes huilen bij de Spoedeisende hulp. Debora bedenkt ineens dat we nog knuffeltjes in onze tas hebben en we  geven dit aan de 2 huilende kindjes. Het was net: 'Jantje huilt, Jantje lacht', geweldig die reactie, wat kun je een kindje toch blij maken! 

En nu op weg naar de kipfiletjes...Allison heeft ingevroren kipfiletjes meegebracht voor ons uit Addis en we verheugen ons enorm op een lekker kipfiletje met gebakken aardappeltjes en tomatensalade!