De begroeting ' Selam'
9 november 2013 - Soddo, Ethiopië
De Ethiopiërs begroeten elkaar heel persoonlijk en hartelijk als ze elkaar tegenkomen. Als je iemand oppervlakkig kent geef je een hand , maar als iemand jouw vriend is of een goede kennis, dan geef je elkaar de rechter hand en vervolgens druk je jouw rechter schouder tegen de rechter schouder van de ander. En tegelijkertijd zeg je : " selam ". ' s Morgens komen we binnen op de zusterspost en moeten we eerst even met 8 mensen 'schouderknuffelen' (zo noem ik het maar)
Er klinkt hier dus geen mompelend 'morge' zoals in Nederland, maar iedereen wordt persoonlijk begroet!
Dit is toch wel veel persoonlijker dan de begroeting van de Amerikanen : " good morning, how are you"? ... en ze lopen zo door!
Het heeft hier gisteren nogal geregend en dan wordt het een enorme modderboel. De grond is hier rood van kleur en dit is heel fijn zand. Het regenwater kan niet wegzakken door het gesteente dat eronder ligt en er ontstaan rode plassen. Debora en ik wilden de weg oversteken naar het ziekenhuis maar onze prachtige witte uniformen waren meteen al vuil:-) en onder de plastic klompjes hing in hele korte tijd een hele ' kloet' rode modder. Je zal maar schoonmaakster zijn...de lange gangen van het ziekenhuis zijn bezaaid met afdrukken: allemaal rode voetstappen!
Hoe vinden jullie mijn kleine vriendinnetje? Ze heet Figer en is het nichtje van Eju. Ze is vaak de hele dag hier, ze komt met haar moeder mee. Haar Oma blijft hier altijd overnachten op de harde bank in de gang, Zoals vele familieleden. De familieleden leven hier in die periode van opname. Ze zitten gezamenlijk op het grasveld, ze eten hier hun zelfgemaakte injera op en ze slapen op een rieten matje op de grond naast het ziekenhuisbed of op de harde bank in de gang. Dat is nog eens familie- liefde!!
Ik heb Figer een boekje gegeven met een potlood en hier tekent ze mee. De kinderen hebben hier geen of nauwelijks speelgoed en hangen dan maar wat rond. Ze is zichtbaar dankbaar en haar oma legt haar uit dat ze haar linker handje onder haar rechterhandje moet leggen als ze mijn cadeautje aanpakt, want dit is een manier van respect uiten. Wat ziet ze er koddig uit, 'mijn' kleine Figer!
Figer is inderdaad een snoepje en de hele familie is zeker gek met haar. Leuk hoe je ook de familie-liefde beschrijft. Bennie en iK genieten trouwens iedere dag van jouw verhalen en vinden het geweldig wat jullie doen.
Een fijn weekend, Gaby
@
Het is iedere keer een feestje je ervaringen te lezen.liefs Martha
potlood en een boekje dat is toch geweldig. Begroeting en familieliefde bijzonder daar kunnen wij van hun leren.
ze zien er ook prachtig en tevreden uit ook de kinderen zijn
byzonder mooi. we kunnen inderdaad nog wel veel van hun
leren.Het is een verrijking hoe de andere wereld in elkaar zit.
wat zal het vreemd zijn als jullie weer terug zijn in Nederland.
aldoor maar schakelen van het een naar het ander,geweldig
veel liefs van Omi.