'Secret room'

Vandaag mogen we de 'secret store' van Bekalu reorganiseren. Het was een hele klus. Deze kamer is zo 'secret'  dat Bekalu de enige is die er een sleutel van heeft. Er is vaak een probleem als hij er niet is , want er staan belangrijke dingen in dat kamertje, zoals medicijnen, infuusvloeistoffen, extra dekens, lakens, uniformen, batterijen, nieuwe instrumenten, zeeppoeder, schoonmaakmiddelen, koffiebonen voor de koffieceremonie enz,enz. Het is niet voor niets dat hij de enige is die hier de sleutel van heeft omdat er best veel gestolen wordt en hij voelt zich erg verantwoordelijk voor de afdeling. Hij houdt dus ook veel voor ' je kan niet weten' en  'for the reserve' 
Maar vanaf het begin vonden we het vreemd dat de gynaecoloog ook niet een sleutel heeft, omdat hij 24/7 dienst heeft en regelmatig medicatie wil geven aan patiënten. Dit gebeurde vorige week. Iemand had 's nachts met spoed Magnesiumsulfaat nodig ivm een hoge bloeddruk, maar dit lag natuurlijk in de 'secret room'. Dr. Mark heeft ten einde raad maar een ampul van een andere patient ' geleend'. Dit vonden wij een goed moment om spijkers met koppen te slaan! Communicatie is niet het sterkste punt bij Ethiopiërs, maar ook niet bij Amerikanen. We hebben het bespreekbaar gemaakt bij beiden en ze vinden het beiden een goed idee dat er een nieuw slot op de deur komt met voor beiden een sleutel. 
Vandaag gaat het gebeuren...
Alle verpleegkundigen en verloskundigen komen nieuwsgierig kijken! 
Eerst alles er maar eens uit en de cleaning- mevrouw uitnodigen. We komen van alles tegen zoals nieuwe handdoeken ( voor de private- patients) en medicatie die over de datum is, dat hebben we meteen maar in een aparte doos gegooid. 
Even iets lolligs vertellen. Dr Mark heeft zo'n  2 maanden geleden een donatie gekregen van een Amerikaan: zwangerschapstesten die houdbaar zijn tot maart 2012! 
We vonden ook gebreide truitjes voor prematuren, het waren 'oldfashioned' truitjes uit Amerika, het leken wel poppentruitjes, heel lief.  Je kon zien dat ze met veel liefde gebreid zijn ( door  bejaarde dames voor de zielige kindjes in Afrika ;-) 
Ook vonden we glazen spuiten met metalen naalden en een glazen glycerinespuit uit het jaar 0, nog in de verpakking, dit was ook een donatie uit de USA.  Bekalu wist niet eens wat het was en wat hij er mee doen moest. Ze gebruiken al jaren wegwerpspuiten! Wij hebben ze maar meegenomen voor in het museum, haha.
We hebben in goed overleg met Bekalu veel dingen op een plaats gelegd waar anderen ook bij kunnen, indien nodig. Er komt veel ruimte in de 'secret store' , zelfs zoveel dat hij er nog een bureautje in kan zetten en dus een eigen kantoortje heeft. 
Hij is hartstikke blij en vraagt hoe hij ons kan bedanken. Ik zeg: " Met een Big Smile"   En dat geeft hij ons dan ook! 

Nog wat leuks.
Ik had mijn oude laptop meegenomen om er hier op te werken en dan hier achter te laten. Deze zou eerst naar Ruth gaan, maar in goed overleg hebben we de beslissing genomen om hem aan Temeskin te geven. Hij is 19 jaar en elektriciën hier in het ziekenhuis. Hij komt veel bij ons, omdat tijdens de eerste weken, de  Amerikaanse elektriciën Greg in dit guesthouse logeerde. Hij is vaak met ons meegegaan als begeleider naar de stad of markt. Temeskin woont alleen op een kamertje hier in Soddo, ver weg van zijn familie en hij studeert in de avonduren. Hij is een student van Greg, een harde werker en hij  is een ambitieuze jongen. Hij verdient weinig en zal nooit in staat zijn om er zelf een aan te schaffen. Zo'n jongen gun je het van harte en het is bijzonder goed aan hem besteed! Ik heb hem de laptop vanavond gegeven en je had zijn gezicht moeten zien, geweldig! Hij had nauwelijks de rust om te eten. Hij kon het helemaal niet geloven dat hij vanaf nu de bezitter is van een laptop! (Zie foto). Debora heeft hem wegwijs gemaakt op de laptop en er Skype  op geïnstalleerd zodat we later kunnen skypen op afstand. Internetten moet hij in de bibliotheek doen, in een internetcafe of als hij geluk heeft ergens in het ziekenhuis. Temeskin heeft het  allemaal gauw door en heeft een 'painting' programma gevonden, terwijl wij aan het koken waren. " Debora en Marieke kom eens, ik heb dit voor jullie geschreven: Marieka and Debora, thank you very much, God bless you! " Dan smelt je toch? 
Debora en ik wisten beiden dat dit een hele goede beslissing is geweest! En we bedanken Ruth dat zij dit idee helemaal kan ondersteunen!